işarma — «İşarmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
közərmək — f. 1. Yanıb qızarmaq, alovsuz yanmaq, qıpqırmızı olmaq. Samovarın qaynaması zəifləyib, əvvəlki gurultu sakit olmuş, ocağın alovu sönmüşdü, ancaq odlar közərirdi. . H. N.. Qoca fikirli bir halda ocaqda közərən oda baxaraq deyirdi. . Ə. M.. 2. Zəif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öləzimək — f. məh. Alovu sönməyə, közərməyə başlamaq; işarmaq, közərmək. Karvansaranın bir tərəfində qalanmış ocaq gah yanır, gah öləziyirdi. Ə. Vəl.. // Zəifləmək, azalmaq (işıq haqqında). Mənzilə ölgün bir işıq süzülür, yavaş yavaş öləziyirdi. Ə. Vəl..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parıldamaq — f. Parıltı vermək, bərq vurmaq, parlamaq, işıldamaq. İşıq düşər qar üstünə, parıldar; Tapdalayan vaxtda onu xarıldar. A. S.. . . Şərq buludları altun kimi parıldayır, Ay və ulduzlar sönük bir halda gözdən itirdi. . Ç.. Dağlar, çəmənlər geyinər al … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parıldaşmaq — qarş. 1. Bərq vurmaq, parıltı vermək (çox şey haqqında); parlaşmaq. Pəncərələrdən içəri işıq dolur, teleqraf telləri, dəmir taxtapuşlar parıldaşırdı. Ə. Vəl.. Yaşıl otlar üzərində xırdaca damcılar inci kimi parıldaşırdı. M. Rz.. 2. Azacıq işıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti